Efkes in dei te faren yn Giethoorn, dêr wie it hjoed krekt waar foar. Mei syn fjouweren stappe wy yn it flústerboatsje, de froulju sille stjoere. Neidat wy de wâlbeskoeiïng oan sawol bakboard as stjoerboard al mear dan ien en twa kear fan hiel tichteby fernaam hawwe en de froulju wol yn’e smizen hawwe dat sy net al te balstjurrich te wurk gean moatte, doare sy it nei in oerke farren al wol oan om yn it sintrum oan te lizzen om wat te iten.
“Mevrouw, uw bootje gaat er vandoor!”, warskôget in man dy’t it hiele kluchtige oanlistafriel fan ôf de wâl besjoen hat. Us boatsje leit dan wol kuerich oanlein oan’e steger, de bestjoerster is fergetten om de saken út te skeakeljen en de motor stiet noch fol gas foarút. Gelokkich hawwe de mannen de boat mei in flinke knoop fêstbûn en giet hy der net fan troch.