Vandaag begint Nynke iets later op haar werk en van deze gelegenheid maak ik gebruik omdat de weersvoorspellingen prima zijn: ze kan mij van tevoren wel even in Oudemirdum afleveren waarna ik de vijfde etappe wandel naar Stavoren. Geheel volgens de planning arriveren we in de startplaats rond kwart over negen.
Tot onze verbazing zien we de voor ons bekende Feanster Emi Nieuwenhuis fietsen in het centrum van deze plaats. Ze zijn hier op vakantie en hij is even naar de bakker geweest. We maken even een praatje waarna ik begin met mijn wandeling en Nynke haar reis vervolgt naar haar werkplek.
De extra kilometers die ik de vorige keer in rap tempo heb gemaakt rondom Oudemirdum, laat ik vandaag even liggen. Ik kijk vooral uit naar de paden met uitzicht op het IJselmeer, waar ik na een zigzaggende route door de Zuiderfennenspolder en een bakje koffie in het Rijsterbos pas tegen elf uur arriveer.
Lang duurt de blik op het water vooreerst niet, want de route voert door een weidse omgeving via het dorpje Mirns in de richting van Laaksum. Hier vind ik een plekje vlakbij het meer waar ik rond twaalf uur de tijd voor mijn lunch en even pauze. Na een klein kwartiertje vind ik het mooi genoeg en ga weer aan de wandel.
“Moeten we hier bij de dijk omhoog?”, vraagt een dame die ik schat op mijn eigen leeftijd die ik herken van de plek waar ik een bakje koffie heb gedronken. Zij komt uit Zaanstad en wandelt vandaag een etappe van het Zuiderzeepad, dat grotendeels parallel loopt aan deze elfsteden etappe.
Een poosje wandel ik samen met haar, maar ze is meer gericht op bezienswaardigheden en nabij Het Roode Klif zet ik de pas er dan ook weer in. Ik loop op de Zuiderdijk met uitzicht over het IJsselmeer aan de linkerkant en een weids uitzicht op de Kampenspolder aan de rechterkant. Dit is pas echt volop genieten van de rust van de natuur.
De zon laat zich vanaf de lunch door aantrekkende bewolking dan wel steeds minder zien, toch is de temperatuur nog steeds prima en is het wandelen in het hemd dat ik na de pauze heb aangetrokken prima te doen. Al snel doemt aan de horizon de haven van Stavoren op en daarmee komt het eindpunt van de etappe voor vandaag in zicht.
Een simpele inschatting leert me dat ik daar de trein van 13:18 niet ga halen en daarom neem ik de tijd om wat rond te sneupen bij de haven en in het stadje. Daar trakteer ik mezelf op een harinkje en wacht op de trein. “Zit ik wel in de juiste trein?”, zo vraag ik de conducteur voor de zekerheid omdat ik op het scherm in de wagon plaatsen als Hindeloopen, Workum en IJlst op het scherm zie staan welke me niet bekend voorkomen op de reis.
“Dit is de enigste trein die er rijdt meneer”, krijg ik als vriendelijk antwoord. “Dus u komt altijd in Sneek.” Hier arriveer ik rond kwart voor drie en met een bakje coffee-to-go wacht ik tot Nynke me komt halen. Om kwart over vier zijn we thuis.