“Tige tank hjer, oant sjen!” Ik neem afscheid van een ouder echtpaar waar ik een applicatie op de televisie heb geïnstalleerd zodat ze nu de kerkdiensten op dit toestel live kunnen volgen. Met mijn computertas aan de hand wandel ik over de galerij naar de uitgang en voel me net even een dokter die een visite heeft afgelegd.
Dokter Dick, zo werd ik jaren geleden al eens genoemd tijdens een communicatie via MSN-messenger, waar ik veel was te vinden in de tijd dat ik eenzaam was en ik merkte dat ik daarin niet de enige was. ‘Jij hebt ook overal een oplossing voor, je hebt voor ieder kwaaltje wel een medicijn, je lijkt wel een dokter’, zo kreeg ik toen te horen nadat ik naar iemands verhaal had geluisterd en daar een reactie op had gegeven.
Na de betiteling van ‘dokter’ heb ik weken, zo niet maanden achter elkaar de slogan ‘dokter dick zegt:…’ op de cursor van de tegenwoordig niet meer bestaande messenger gehad. Het maakte mezelf er van bewust dat positieve reacties altijd motiverend werken. Daarom wilde ik probleemoplossend denken en hopelijk hebben mijn volgers dit allemaal met enthousiasme ontvangen.
Na de titel ‘dokter Dick’ vervolgens jarenlang niet te hebben gebruikt of gehoord, was ’ie ineens terug tijdens de Israëlreis begin vorig jaar. Iedere reiziger had een ontvanger bij zich waarop de reisleider gedurende de trips uitleg kon geven over de bezochte locatie zodat iedereen het kon verstaan zonder dat er geschreeuwd hoefde te worden.
Ik had een voorraad met batterijen in mijn tas en een van de reisleiders vertelde dat wanneer iemand problemen had met de ontvangst hij of zij bij ‘dokter Dick’ aan de jas mocht trekken voor een nieuwe batterij of een andere oplossing. De hele reis werd ik aangeroepen met deze titel en natuurlijk heb ik met de technische kennis waarover ik beschik vele klachten ‘genezen’.
Nee, ik heb nooit een studie gedaan als arts en ook geen ambities in die richting, maar toch voelt de titel goed. Ik luister graag naar mensen met ‘problemen’ en alleen het luisteren vormt al de halve genezing. Tijdens een wandeling of gewoon aan de keukentafel heb ik dan ook al heel wat spreekuurtjes gehad en ik kan niet anders zeggen dan dat het goed voelt en dat ik het fijn vind.
Door mijn beperking heb ik me vele jaren nutteloos gevoeld. Voor deze gesprekken – waarvan ik merk dat ik mensen kan helpen – heb ik nu alle tijd en ik doe het ook nog eens met liefde. Wat wil je nog meer?! Een vast spreekuur heb ik niet, maar wie een keer een gesprek wil aan de keukentafel, een chat of een wandeling: dokter Dick is altijd bereikbaar, een kop koffie is zomaar gereed!