Het is één en al bedrijvigheid in het centrum van Surhuisterveen en dat is eigenlijk ieder jaar vaste prik op de dag voorafgaand aan de profronde. Dan moet er namelijk nog wel het één en ander gereed gemaakt worden om vele duizenden gasten te kunnen ontvangen en daarbij van een hapje en een drankje te voorzien. Deze bedrijvigheid ademt een traditionele sfeer van gezelligheid, is een soort van voorpret…
Partytents worden opgebouwd nabij de horeca gelegenheden, sta-tafels staan gereed om te worden geplaatst en biertaps worden geïnstalleerd om morgen vele schuimkragen te produceren. Kratten met frisdrank worden uit vrachtwagens geladen en grote biertanks worden gevuld. Sfeerverlichting wordt opgehangen en parasols zorgen voor een gezellige aanblik.
Ik neem plaats aan de voet van de toren en aanschouw de bedrijvigheid rondom de starts. Al snel zit ik hier niet meer alleen, want er zijn meer Feansters die wel even iets willen opsnuiven van de gezelligheid die hoort bij de dag van morgen. “Er staat een lange rij voor de pin-automaat”, zo wordt me verteld. “Dat is nu wel handig, want dan hoef je morgen niet met al die drukte in de rij.”
Een heftruck met een grote bak vol spandoeken wordt gedeponeerd langs het parkoers. Deze spandoeken worden morgen weer aan de dranghekken vastgemaakt door vele vrijwilligers; een vrachtwagen met toiletboxen rijdt voorbij, op zoek naar de locatie waar deze geplaatst worden. Tja, wat er in gaat, moet er ook weer uit…
Een oudere man vertelt me z’n hele dagprogramma en dat hij ook nog even wat geld moet pinnen voor het feest van morgen, want hij zit traditiegetrouw een groot gedeelte van de dag met een clubje mannen op het terras bier te drinken. “Kin dat hjir samar?”, wordt gevraagd aan niemand in het bijzonder als er zich rondom mij inmiddels een hele groep Feansters heeft gevormd.
Deze hele dag is het ietwat bewolkt maar toch beslist niet koud, de vooruitzichten voor morgen zijn prima. Halverwege de middag valt er toch een behoorlijke bui, maar niemand laat zich hierdoor uit het veld slaan of de positieve stemming afnemen: wat er vandaag valt, valt er morgen niet. Nog geen uur later schijnt de zon alweer volop en is de temperatuur weer ruim twintig graden.
Een bejaarde vrouw duwt haar rollator voorzich uit en maakt even een praatje met me. “Efkes de sfear priuwe fan moarn”, deelt ze me haar aanwezigheid mee. “Ik bin in echte Feanster hin, ik fyn dit prachtich.” Afgezien van al deze gezellige bedrijvigheid is het nog behoorlijk stil op De Kolk, een soort van stilte voor de storm, morgen begint het echte spektakel, met speakers die de strijd van de renners verslaan. Morgen is de dag van de profronde.