Bid onophoudelijk… Met deze bijbelse aansporing in mijn achterhoofd heb ik vaak gedacht hoe ik dit toch voor elkaar moet krijgen. Al snel leerde ik dat bidden niet beslist met de ogen dicht hoeft en dat ik mij dus ook wel heel eerbiedig tot de Heer kan richten terwijl ik een blokje om ben ‘op myn fytske’; ik hoef alleen maar in het bewustzijn te leven dat God altijd bij me is, zo las ik onlangs in een dagboekje, en hoewel mijn gedachten regelmatig ergens anders uithangen, ben ik meer dan eens verheugd en dankbaar.
Een aantal dagen voor Pasen werd ik even weer herinnerd aan deze gedachte van bewustzijn: het gescheurde voorhangsel op het moment dat Jezus aan het kruis stierf, betekent voor ons als christenen dat we vrij zijn om binnen te gaan in Gods aanwezigheid – elke dag, op ieder moment. God heeft de barrière die ons van Hem scheidde weggenomen! En dan wordt de wereld zo vlak voor Pasen weer op de proef gesteld met een terroristische aanslag in Brussel, waarbij spijkerbommen letterlijk zorgen voor veel bloed en onschuldige slachtoffers.
Dan bid ik weleens: “Heer waarom dan toch?!” Meer dan eens word ik bang in een wereld die chaotisch lijkt met oorlogen, rampen en aanslagen; zie ik door de bomen het bos niet meer met vluchtelingen die naar Europa en Nederland komen en vaak met haatdragende uitspraken worden geweerd door de inwoners van landen waar ze hun vlucht zoeken. Zou het al vijf-voor-twaalf zijn met deze oorlogen? Zou de profetie van Openbaringen werkelijkheid worden nu hongersnoden uitbreken en de wereld lijkt te beven? Zou het einde der wereld nabij zijn nu het ene volk bijna ten strijde trekt tegen het andere, vraag ik me dan af.
Deze wetteloosheid, haat en verraad, bekoeling van de liefde zijn mogelijk nog maar het begin van de weeën. Je zou er bang van worden maar gelukkig ben ik me bewust van Zijn aanwezigheid, overal en altijd. Dus Hij is niet alleen met mij als ik soms angstig maar meestal dankbaar op de fiets of wandelend een blokje om ga, maar hij was ook in Brussel, in Parijs en overal waar vreselijke dingen gebeuren. Laat je dan niet verontrusten, zo lezen we in Matteüs.
Denkend aan het bloed, de spijkers en het kruis van The Passion lijkt er bijna een link met de spijkerbommen en bebloede gezichten van de aanslagen in Brussel en komt het toch allemaal wel heel erg dichtbij. Dan word ik weer een beetje bang en kan maar één ding bedenken: bid onophoudelijk! Ik denk aan het paasevangelie, aan witte donderdag, goede vrijdag, stille zaterdag en Pasen en weet: de Heer is waarlijk opgestaan! Voor jou, voor mij, voor iedereen! Gisteren, vandaag en voor altijd!