Al een hele poos komt de melk bij ons in de koelkast niet meer uit de winkel, maar rechtstreeks van het boerenerf. In de eerste plaats doen we dat om niet telkens een leeg pak zuivel na gebruik in de kliko te hoeven gooien, daarnaast is het ook nog eens veel lekkerder. De laatste tijd zijn wij namelijk heel erg bezig met duurzaamheid en daar past verspilling nu eenmaal niet bij.
Bijna wekelijks ga ik aan de slag met een emmer verse melk. Deze gaat in een grote pan op het fornuis en na een poosje flink roeren en stoken naar hoge temperatuur is de melk gepasteuriseerd. Dan begint het koelen. Met een gedeelte van deze melk ga ik vervolgens aan de slag om er yoghurt van te maken. Een hele operatie, maar het blijft leuk werk, het is gezond en duurzaam.
Naast de vele emmertjes yoghurt en pakken melk die we de enkele reis richting kliko inmiddels hebben bespaard, doen we ons uiterste best om op nog veel meer manieren afval te verminderen en meer te recyclen. Zo halen wij ons brood tegenwoordig in een wasbare broodzaken hebben wij onze koffie weer – net zoals dat vroeger ging – in grote blikken op de plank staan in de keuken.
Appels en bananen nemen we niet meer mee in plastic zakjes maar in netjes die we keurig hergebruiken. Dit zijn slechte enkele voorbeelden van dingen waarmee wij het milieu minder proberen te belasten en wellicht lijkt dit een druppel op een gloeiende plaat, toch hebben we trots naar elkaar staan kijken sinds wij onze grijze kliko soms slechts voor een vijfde hebben gevuld.
Al dat gedonder, daar wil toch niemand mee van doen hebben, dat kan toch allemaal veel gemakkelijker, zo zullen velen denken. Wellicht is dat zo, maar we weten allemaal wel dat als we er niet nu voor kiezen om de belasting van natuur en milieu aan te pakken, de tijd spoedig nabij komt dat het gedonder toch echt noodzakelijk wordt en dat het dan zo leuk niet meer is.