Onder subtropische omstandigheden werd afgelopen vrijdagmiddag de vierde kelnerrace georganiseerd door de gezamenlijke horeca van Surhuisterveen en mede mogelijk gemaakt door de Spaar en voorschotbank.
Het festijn vond evenals vorig jaar plaats achter het gymnastiekgebouw aan de Jan Binneslaan. Vanaf twee uur konden de deelnemende teams van bruincafé de Troffel, brasserie Kolkzicht, snackbar ‘t Hoekje, Booby’s, bar/snackbar ‘t Aansteekhuis en een combinatie van lunchroom ‘t Centrum met café de Haven zich uitleven op een hindernisbaan, de zeephelling, funslangen, de piramide, een springzeil en het skilopen.
De eerste teams begonnen met de hindernisbaan. Hier was het de bedoeling om met tweetallen zo snel mogelijk een dienblad met vijf gevulde glazen over de baan te vervoeren en deze te legen in een emmer aan het einde van de baan. De snelste tijd, maar vooral de hoeveelheid water – het blijft per slot van rekening een kelnerrace – waren hiervoor belangrijk.
Daarna was er de race met de funslang en de ski’s. Als een soort van rupsband moesten vijf deelnemers in een band lopen en daarbij twee dienbladen vervoeren. Drie mensen zorgden ervoor dat de slang bleef rollen en de overige twee hadden de zorg voor plateau’s met glazen. Tegelijk met de funslang startte het skilopen. Met vijf man tegelijk op één ski waarbij de voorste een blad met glazen droeg en tevens het commando voerde over zijn crew. Dat voor de één links en rechts een hele andere betekenis heeft dan een ander en de één veel grotere stappen neemt dan de ander levert normaal weinig problemen op, maar wanneer iedereen tegelijk precies hetzelfde moet doen, is de ramp niet te overzien. Dit leverde dan ook komische momenten op met veel valpartijen. Vanzelfsprekend maakte de funslang in alle gevallen een snellere tijd maar ook hier was de beoordeling een gemiddelde van hoeveelheid water en tijd. Met de funslang lukte het meestal om binnen een minuut het doel te bereiken, met de skilatten varieerde de tijd tussen de 1:37 (slechts 1 team) en rond de 6 minuten (de rest van de teams).
Terwijl van de meeste deelnemers al niet meer te zien was of ze nu nat waren van de waterslang of dat ze echt zo bezweet waren, konden ze op de zeephelling genieten van de verkoelende waterstraal die de helling glad moest houden. Af en toe dwaalde deze straal echter af naar het publiek dat daar geen enkele moeite mee had. Was men eenmaal boven dan moest de helling nog eenmaal worden genomen waarbij alleen de tijd belangrijk was. Kolkzicht had de beste klimmers en werd hier winnaar.
Op de piramide moesten de kelners met een gevuld dienblad een steile toren beklimmen en daarbij met het dienblad de bovenste rand aantikken. Het water dat dan nog in de glazen zat werd verzameld in een emmer en het team dat na vijf minuten de meest gevulde emmer had werd winnaar. Het Aansteekhuis kon het meeste vocht zonder te morsen vervoeren en won dit onderdeel. Als laatste onderdeel moesten 8 deelnemers het gehele parkoers zo snel mogelijk afleggen. Hierbij werd er nog een hindernis toegevoegd: het springzeil.
In een razend tempo doken alle deelnemers achterelkaar door de buizen en over de bulten van de hindernisbaan, direct door naar de skilatten. Opstellen en… links, rechts, links. Dan allemaal eenmaal over de zeephelling, een afstand afleggen met het springkleed. Vijf deelnemers gaan staan op een stuk zeil en drie van hen moeten het geheel met touwen zien te verplaatsen. Terwijl het vijftal een zo groot mogelijke sprong maakt, wordt er aan het kleed getrokken Dan allemaal nog eenmaal de bovenste rand van de piramide aanraken en de tijd wordt gestopt.
De juryleden Ad van Balsvoort en Cees Davids trokken zich na dit laatste onderdeel samen met wedstrijdleider Onno de Jong terug voor het uitrekenen van de einduitslag. De tijdwaarneming en techniek waren in handen van Dick Kooy en het evenement werd mede mogelijk gemaakt door de Spaar en voorschotbank.
De uitslag: 1. ‘t Aansteekhuis, 27pnt 2. Snackbar ‘t Hoekje, 24pnt 3. Bruincafé de Troffel, 23pnt 4. (gedeeld) Kolkzicht en Boobys 6. Combinatie de Haven/lunchroom ‘t Centrum
Hoewel het terras met ruim 200 zitplaatsen steeds redelijk bezet was, viel het bezoekersaantal wel een beetje tegen. “Vooral het warme weer is hier debet aan,” vermoedt Onno de Jong, “maar er zijn ook veel mensen op vakantie.” Ook is De Jong niet geheel tevreden over het tijdstip: “Volgend jaar doen we het weer op de avond.”
Bijna aansluitend aan de kelnerrace stond er in het centrum van Surhuisterveen een terras, een barbecue en een bar klaar. Voor slechts vijf gulden kon men hier terecht voor een vleespakket van slager Bram Dees. Daarbij kon men onbeperkt groente- en fruitsalades halen bij het buffet van Wijnsma groente en fruit. Met een drankje erbij, geserveerd door de plaatselijke horeca, was het heerlijk toeven op een gezellig terras. Medewerkers van slager Bram Dees adviseerden bij het bakken van het vlees: “Alles is voorgebakken dus het vlees is zomaar gereed.”
Ook de heer Wijnsma voorzag zijn gasten van advies: “We hebben shoarma salade, huzaren salade, fruitsalades, de ‘leef je uit’ salade en nog veel meer.” Al deze overheerlijke salades liggen meestal vers bij Wijnsma in de schappen.
Hoewel het terras wel steeds gezellig bezet was voldeed ook hier het aantal deelnemers niet geheel aan de verwachting. Net als bij de profronde, de kelnerrace en de barbecue trok ook de kermis minder bezoekers dan normaal. “Hoogstwaarschijnlijk komt dit allemaal door het tropische weer, het is gewoon te warm”, verklaart een kermisexploitant.
(Feanster 10 augustus 1999, Unique Support was toen nog niet bekend met fotografie waardoor er geen beelden zijn van de kelderrace.)