Onze kerkelijke gemeente is opgebouwd uit gemeenteleden, zo heb ik altijd geredeneerd. De gasten in de kerkbankjes, de diakenen, ouderlingen, kosters en alle andere vrijwilligers in de kerk vormen de PKN Surhuisterveen-Boelenslaan. Tijdens de bijeenkomst na bidstond – waar we mee konden denken over de allerminst rooskleurige financiële situatie waarin onze gemeente verkeerd – kreeg ik hiervan een ander beeld.
In financiële termen worden we pastorale eenheden genoemd; leden, echtparen, gezinnen, het zijn PE’s die met kerkelijke bijdragen zorgen voor een behoorlijk gedeelte van de inkomsten van de kerk. Nu de uitgavenpost groter blijkt, staan er rode cijfers onder de streep en dreigen er donkere wolken aan de horizon te verschijnen.
De gemeente was bij elkaar geroepen om mogelijk een steentje bij te dragen in het bedenken van een oplossing. De kerkrentmeesters brengen cijfers en grafiekjes zo duidelijk mogelijk in kaart en doet dan een oproep aan de aanwezigen om te komen met suggesties. Enthousiast worden vele tientallen post-it’s met ideeën ingevuld zodat de commissie er mee aan de slag kan.
Tijdens de begrotingsuitleg is een bedrag genoemd dat per pastorale eenheid nodig is om de begroting sluitend te maken is. “Wij zijn een pastorale eenheid”, maakt Nynke me stiekem duidelijk terwijl ze een arm om me heen slaat en me liefdevol aankijkt. Kerk en geloof lopen als een rode draad door ons relatie en leven en we werken dan ook graag mee aan een oplossing.
We moeten niet alleen kijken naar wat er onder de streep over blijft, zo wordt de aanwezigen tijdens de rondvraag nog even op het hart gedrukt: “Vergeten we niet wat God wil van ons?! Hoe wil Hij dat we met ons geld omgaan?” Meteen komt het gebed dat we in de dienst voorafgaand aan deze bijeenkomst leerden me in gedachten:
‘God, geef mij de rust om te accepteren wat ik niet kan veranderen, de moed om te veranderen wat ik kan en de wijsheid om het verschil te zien!’ Hopelijk worden we allemaal geïnspireerd om onze kerk weer in vuur en vlam zetten, onze gaven samen brengen in één lichaam, de kerk. Alle pastorale eenheden of gemeenteleden vormen dan een eenheid, die sluitend is. Amen!