Of ik wel even wilde helpen met het opbouwen van de vouwcaravan, zo had buurman Fokko me al weken terug gevraagd. Natuurlijk ben ik niet te beroerd om af en toe de helpende hand toe te steken en zodoende ben ik vanmiddag met hem onderweg naar hun vakantie adres in Bakkeveen. Een uurtje, zo had ik voor dit karweitje ingecalculeerd en samen met de reistijd zou ik dan rond koffietijd wel weer thuis zijn, zo is mijn inschatting.
Of hij wel weet hoe deze geleende kampeeruitrusting opgebouwd moet worden, vraag ik hem onderweg. Zijn antwoord overtuigt me niet echt van zijn vakkundigheid en nadat we het systeem op de plaats van bestemming hebben uitgeklapt blijkt al snel dat hij er geen snars verstand van heeft. Daar staan we dan tussen enorm veel tentstokken en een doek dat de vorm van een tent moet gaan krijgen.
Al meerdere malen heb ik me in het verleden prima vermaakt als andere kampeerders de tent aan het opbouwen zijn en er van alles misgaat. Dit soort schouwspelen is immers volksvermaak nummer één op de camping. Nu ik echter zelf het slachtoffer ben en tussen de tentstokken in sta, vind ik het ineens veel minder een vorm van vermaak.
Fokko is blij dat hij mij mee heeft gevraagd om te helpen, zo laat hij me na een uurtje klooien weten. Niet om mijn vakkundigheid op dit gebied, maar om het voorkomen van echtelijke ruzies. Hij heeft zijn vrouw Marja namelijk al een poosje geparkeerd als tentstok terwijl hij zelf op z’n dooie gemak aan het puzzelen is met de overige tentstokken.
De levende tentstok is na een poosje al niet echt blij meer met haar functie en heeft zo haar eigen ideeën bij het bouwen van de kampeergelegenheid. Deze meningsverschillen leveren eigenlijk best wel vermakelijke taferelen op. Een half uurtje later zie ook ik het niet meer zitten en vrees dat we voor het donker de klus niet meer geklaard krijgen. Fokko geeft inmiddels ook toe dat het minder gesmeerd loopt dan hij had verwacht.
Daarom ga ik bij de buren kijken hoe hun systeem in elkaar steekt. De heer des huizes blijkt zeer behulpzaam en is vast een ervaren kampeerder. Na enkele tips van hem lukt het namelijk al snel om de tentstokken te ordenen en vorm te geven aan een stabiele tent. Stiekem kijk ik even in de rondte hoeveel campinggasten hebben kunnen meegenieten van ons gestuntel.
Ruim drie uren na de start van het project pruttelt dan eindelijk de koffiepot en kunnen we met een tevreden gevoel een bakje tot ons nemen. Het camping gevoel en de gezelligheid daarvan heb ik nu toch wel even geproefd, maar kamperen is niet voor mij weggelegd. Ik ben dan ook ontzettend blij dat ik vanavond in mijn eigen bedje kan slapen en morgenochtend mijn ontbijt op m’n eigen terrasje kan nuttigen…