Met een bordje macaroni of nasi op schoot voor de televisie, ik herinner het me nog van thuis toen we wat jonger waren: het kijken naar de intocht van Sinterklaas. Meneer Aart was altijd de man die de goedheiligman op een spannende manier aankondigde, hem verwelkomde en begeleidde bij de eerste stappen op de Nederlandse bodem.
Een speciale jaarlijkse gebeurtenis die niet alleen impact had, maar ook een bepaalde sfeer met zich meebracht die er voor zorgde dat ik zelfs enkele jaren geleden nog met een bord vol eten voor me zat te kijken naar de binnenkomst van de pakjesboot met Sint en zijn vele Pieten waarbij er natuurlijk altijd iets niet klopte om toch maar een indrukwekkend verhaal te maken.
Die verhaallijn wordt altijd bedacht door het sinterklaasjournaal, dat de laatste jaren ook een stevige vinger in de pap lijkt te hebben in de kleur die de pieten hebben in het kader van de discriminatie. Strontflauw wordt ik er zo langzamerhand van hoe ze proberen een nieuwe kleur te lanceren waarin de knecht van Sinterklaas in de toekomst zal verschijnen.
Een ware aanfluiting vind ik de geel of blauw geverfde Pieten waarmee het sinterklaasjournaal nu op de proppen komt en ook voor de schoorsteenveegpieten van RTL kan ik weinig waardering opbrengen. En al deze drukte en een zinloze discussie vanwege een klein groepje oproeproerkraaiers die vinden dat zwarte Piet vanwege zijn huidkleur niet meer kan.
Is Dieuwertje Blok met haar journaal de aanvoerster van dit stelletje zeurpieten dat de sfeer rondom het mysterieuze feest van weleer verziekt? Net zoals de verkiezingsstrijd in de Verenigde Staten onlangs meer ging om het moddergevecht tussen twee personen dan om politieke doelen, lijkt het hele volksfeest over de bisschop van Myra te verdwijnen in een strijd om huidkleur van zijn personeel.
Als het zo moet is de gezelligheid rondom het traditionele feest snel verdwenen en eet ik mijn bordje macaroni zelfs veel liever ergens anders. Laten we gewoon ons eigen kinderfeestje maar gaan bouwen, daar hebben we geen omroepen, journaal of zelfs politieke leiding voor nodig. Wordt deze strijd wel doorgevoerd, schaf het feestje wat mij betreft dan maar lekker af. Dan zingen we samen nog eenmaal: dag Sinterklaasje daa-aag, daa-aag en natuurlijk zwarte Piet!