Boartsje (124)

“We zouden veel vaker tijd moeten nemen om ontspannen 
dingen te doen, gezellig spelletjes doen, lekker boartsje…”

 

Rondom de kerstdagen vermaak ik me de laatste jaren prima met het draaien van mijn oude singles en elpees en geniet dan vele nostalgische momenten. Dit jaar heb ik het heel anders aangepakt: de dozen technic Lego die ik tien jaar geleden tijdens mijn verhuizing vanuit het ouderlijk huis heb meegenomen, heb ik nu van de zolder gehaald en ben er mee gaan spelen.



Altijd al stond de doos met Lego gereed voor gebruik, maar steeds nam ik er de tijd niet voor. En dat terwijl ik uit een psychologisch gesprek uit het verleden weet dat – wanneer je wilt weten wat je echt leuk vindt – je moet gaan doen wat je als kind graag deed. Nou, wat heb ik zitten genieten: met glunderend gezicht heb ik al mijn pakketten in elkaar gezet!



Tijdens het koffiedrinken bij De Feanster breng ik mijn activiteiten voorzichtig ter sprake wanneer er wordt gesproken over een ‘grutte bongel’ die zich bepaald niet bezig houdt met volwassen zaken en vertel dat ik tegenwoordig als volwassen kerel ook weer ‘oan it boartsjen’ ben. Voor we het in de gaten hebben, spreken we over barbiepoppen, Playmobiel en ander speelgoed.



“En hoe heet dat spelletje ook weer waar je met van die vierkante blokjes cijfertjes op de juiste volgorde moest zetten”, graaft Jaap dan in zijn herinnering en weet Annet dat dit Loco moet zijn. Toevallig heeft ze het spel – waarin je onder meer leert te coördineren en ordenen – bij zich en even later zitten we met glunderende gezichten de vragen te beantwoorden.



Zo moeten we per zin het onderwerp benoemen en dit blijkt nog niet eens zo eenvoudig als wij denken en zo veranderen wij halverwege het spel de moeder van onderwerp naar de ruiten die ze schoonmaakt. Zodra we klaar zijn met alle vragen draaien we de doos om zodat we de achterkant van de blokjes te zien krijgen, en zien dan een perfecte vorm ten teken dat we het goed hebben gedaan.

“

Zalig de mens waarin het kind niet sterft”, zo zei mijn moeder altijd al wanneer wij als grote mensen eens iets kinderachtigs deden, en nu ik weer heerlijk zit te ‘boartsjen’ kan ik niet anders dan dit bevestigen. We zouden veel vaker tijd moeten nemen om dit soort ontspannen dingen te doen, samen gezellig spelletjes doen, lekker boartsje… Geniet toch van het leven!

Geef een reactie