Betelje

“Hier nie met pin kunne betale hoor, apparaat ies kapoet”, sa krij ik te hearren fan de man efter de baly as hy myn reparearre skuon út it rek wei socht hat. Dêr stean ik dan by de skuonmakker, kompleet mei bankpas, mar sûnder jild en dus krij ik myn…

Koade rôze

Wy soene efkes in dei nei de sauna, mar de KNMI hie in soad snie foarspeld mei in stoarmeftige wyn. Sniebuien, wynfleagen en it koe wolris glêd wurde op’e dyk en derom wie der de koade giel ôfjûn foar it ferkear. Tsja, wat dogge jo dan, sa stiene wy te…

Fytske

De fyts delsette oan it ein fan de kuiertocht, dan ride nei it begjinpunt en dêr de auto parkearje. Sa is myn plan om dêr tusken it 283 kilometer lange alvestêdepaad te kuierjen, en dat liket ek aardich te slagjen as ik yn Ljouwert de earste etappe begjin. Dat wurdt…

Freonlike stim

“Beste klant…” Der binne fan dy supermerken dêr’t in freonlike stim fertelt hokfoar kassas der iepen of ticht geane. Der stie in aardich lange rige foar nûmer ien en sa wie ik wol aardich gau ut’e ried doe’t nûmer trije iepen gong en de man foar my begûn syn karre…

Waskmasine

Mei in piiptoantsje en in koade jout ús waskmasine oan fierdere tsjinsten te wegerjen. It iennichste dat ik betinke kin is om de leveransier mar te skiljen. Dizze monteur stiet de oare dei al foar de doar, dus dat is moai genôch. De masine is noch gjin jier âld, dus…

Stoarmskea

fan los sittende dakpannen fernamen wy neat en sa like de stoarmen wol aardich oer ús hinne te lûken

Paadskyter

Alle moarnen kom ik tidens myn kuierke wol sa’n bytsje deselde minsken tsjin, dy’t op dat stuit ek in rûntsje dogge. De measten kin ik dan ek wol en mei in soad meitsje ik ek wolris in praatsje. Sommige fan harren hawwe in hûn en ek dy kin ik faaks…

Paraplu

‘Ferhip, wêr is myn paraplu’, tocht ik fan ‘e moarn doe’t ik op de fyts stappe soe yn’e rein; in pear reindripkes kin ik wol haw, mar sûnder paraplu fyn ik der neat oan. Gelokkich hawwe wy noch wol in pear mear fan dy dingen yn de garaazje stean, mar…

Filmkes

“Ik wol dizze acht milimeter films ynleverje om te digitalisearjen.” It famke efter de kassa seach my mei grutte eagen oan doe’t ik in taske mei filmspoelen foar har del lei. “Wat woene jo??” Ik werhelle myn fersyk, mar omdat sy noch gjin flau idee hie wêr’t it oer gong,…

Eigenwiis

Wat binne minsken somtiden dochs ek ûnnoazele halzen. Okkerdeis seach ik dat in autobestjoerder de ôfslach naam wêr’t dúdlik oanjûn stie dat dizze wei troch wurk oan de wei ôfsluten wie. ‘Dy moat fêst earne wêze’, sa tocht ik noch, mar in pear tellen letter seach ik de auto werom…