“Wa fersoarget it wolkom by de lunch?”, freegje ik my ôf as ik as ien fan de earsten oankom by it gebou en dêr mei noch in pear gasten inoar wat oan steane te sjen. Foardat it antwurd der is betink ik sels de oplossing: ik doch is sels. “Wolkom,…

Piep… piep… piep… It sil sa om de tritich sekonden wêze dat op de oerloop in lûdsje te hearren is dat ik mar al te goed werom ken: it jout oan dat de batterij fan it brânalarm hast leech is. Moai systeem, sadat hja altyd witte dat der aksje ûndernaam…